De Kracht van Ondernemend Onderwijs: Een Blik op de Samenwerking tussen NHL Stenden en Jong Ondernemen
Stel je eens voor: wat zou er gebeuren als onderwijs in ondernemend gedrag op elke school een vast onderdeel zou zijn...
Tom van Dieren (1998) is een echte ondernemer. Op jonge leeftijd begon hij al een eigen handeltje. Hij kocht tweedehands scooters, knapte die op en verkocht ze weer. Leuk, dacht hij, maar ik wil écht ondernemen. Daarom deed hij in het schooljaar 2015-2016 via zijn school De Heemgaard in Apeldoorn mee aan het programma Junior Company van stichting Jong Ondernemen. Daarna ging het snel. De jonge ondernemer heeft inmiddels twee bedrijven en zo’n tien man in dienst!
“Ik ben net terug uit Mexico om content te schieten voor mijn (bad)kledingbedrijf SEA’SONS”, vertelt Tom enthousiast. “Super vet! Een van de redenen dat ik ben begonnen met ondernemen is dat ik meer van de wereld wil zien. En dat is nu gelukt. Het was de eerste keer buiten Europa.” De 22-jarige ondernemer startte in 2018 het bedrijf SEA’SONS, waarvoor hij badkleding ontwikkelt en ontwerpt die van kleur veranderen als ze in aanraking komen met water. Het begon met een collectie zwembroeken, maar sinds kort zijn er ook kleurveranderende bikini’s te koop. En zelfs mondkapjes. Naast SEA’SONS heeft Tom met twee andere ondernemers het bedrijf Meubelbaas, een lokale meubeldiscounter in Apeldoorn.
Dat ondernemen altijd al in Tom zat, hoeven we niet meer uit te leggen. Hij begon al op jonge leeftijd met handelen en verkopen. Hij ontdekte toen al dat er andere manieren waren van geld verdienen dan alleen maar werken voor een baas. “Ik had net als bijna iedereen een baantje als vakkenvuller, maar ik vond dat vreselijk. Al gauw stopte ik ermee en zei: ik ga nooit meer werken voor een baas. Om meer te leren over ondernemerschap deed ik op de middelbare school mee aan het programma Junior Company. We kregen 2 tot 3 uur per week op school de tijd om met dit project bezig te zijn. Dat vond ik echt super vet. Ik wilde de beste worden en ging er helemaal voor. Het gaf ook wel een gevoel van vrijheid dat ik tijdens schooltijd een eigen bedrijf mocht starten. Met een aantal leerlingen begon ik de company ScooterCommerce. We kochten tweedehands scooters in, knapten ze op en verkochten ze weer. Het liep goed. Ik deed dit zelf al een tijdje en vond het leuk.”
Nu Tom weer terugdenkt aan zijn deelname aan Junior Company merkt hij pas hoeveel hij geleerd heeft. “Tijdens het programma krijg je van alles een beetje te zien. Op school krijg je economie, maar dat is niet tastbaar. Door Junior Company wordt economie echt leuker en vooral tastbaarder. Ik ben niet van het maken van plannen, marktonderzoek doen, SWOT-analyses en nog meer papierwerk. Maar tijdens het programma moest ik wel, het was een belangrijk onderdeel. Ik maakte toen voor de eerste keer een SWOT-analyse. En wat ben ik daar blij mee! Want nu ik twee bedrijven heb, kom ik er pas achter dat al het ‘saaie’ papierwerk waar je vaak geen zin in hebt, belangrijk is. Je hebt er écht wat aan! Nu denk je misschien: ik heb geen zin om een ondernemingsplan te schrijven of analyses te doen. Maar geloof me, als je verder gaat met ondernemen ben je blij dat je dit al geleerd hebt. Het komt allemaal terug! Je moet over alles hebben nagedacht als je ondernemer wordt en dat leer je tijdens Junior Company.”
Na zijn deelname aan Junior Company stopte het bedrijf ScooterCommerce. Tom wilde zich verder ontwikkelen als ondernemer. “Het was leuk om te doen, maar eigenlijk was het alleen maar handel. Ik vond het niet echt ondernemen. Ik had tijdens het programma gezien wat er allemaal bij ondernemen komt kijken en dat vond ik heel tof. Daarom ging ik na de middelbare school Ondernemerschap & Retail Management studeren aan het Saxion. Ik wist dat ik wilde ondernemen, maar had nog niet gevonden wat ik precies wilde doen. Totdat ik in de trein zat naar een feestje in Enschede. Ik was al een tijdje op zoek naar een zwembroek die van kleur veranderde als die in contact kwam met water, maar ik kon zo’n broek nergens vinden. Ineens dacht ik: ik ga zo’n broek zelf maken!” Zo gezegd, zo gedaan. SEA’SONS zag het levenslicht. Maar voordat hij kon beginnen met het ontwikkelen van de zwembroeken, had hij natuurlijk startkapitaal nodig. “Ik had niks. Geen product, geen marketing, niks. Maar wat ik wel had, was die stip op de horizon. Om mijn bedrijf te kunnen starten, moest ik ergens 15.000 euro vandaan halen. Ik besloot om een crowdfundingcampagne op te zetten. Voorafgaand praatte ik eerst met andere bedrijven die via het crowdfundplatform Kickstarter succesvolle campagnes hebben gedraaid. Ze gaven me als tip om de media op te zoeken én dat ik binnen 48 uur het doelbedrag moest ophalen. Oké, ik moest dus binnen twee dagen even 15.000 euro ophalen. Ik benaderde een aantal kranten. De redacteuren kwamen langs en schreven een artikel over mijn campagne. En het is me dus gelukt om dat bedrag binnen de tijd op te halen, zelfs binnen 13 uur!”
Inmiddels zijn we drie jaar verder, het was een echte rollercoaster voor de jonge ondernemer. “Ik heb vaker op het punt gestaan om ermee te stoppen. Maar dat hoort erbij. Elke tegenslag die je overwint, brengt je weer verder. Zo ging bijvoorbeeld de productie van de zwembroeken in de eerste jaren niet zoals ik wilde. Soms stond ik zelf de verf te mengen. De productie ging vaker fout en ik sliep er weken niet van. Ik heb twee jaar mijn bedrijf gerund uit angst. Telkens moest ik weer opnieuw beginnen. Op die momenten dacht ik: geef mij dan toch maar een baan als vakkenvuller. Gelukkig heb ik nu een bedrijf gevonden dat de productie goed doet. Als ik nu er nu aan terugkijk, denk ik: wauw! Ik heb me echt klote gevoeld, maar waar we nu staan had ik nooit durven dromen. Vorig jaar zijn we 800% gegroeid. Bizar! Ik ben nu écht aan het ondernemen. Mijn droom is werkelijkheid geworden.”
En die droom is mede door hulp van een bekende ondernemer werkelijkheid geworden. “Marco Aarnink is mijn held”, zegt Tom overtuigend. De oprichter van Drukwerkdeal.nl en Print.com gaf in het eerste jaar een lezing op de school van Tom. “Ik werd zo geïnspireerd door die man. Ik zat op het puntje van mijn stoel. Na afloop liep ik naar hem toe. Ik zei: Marco, ik móet met je praten, ik heb een idee en heb je hulp nodig. Ik gaf mijn mailadres en hij beloofde dat hij contact op zou nemen. Dat gebeurde niet. Ik stuurde via Facebook een berichtje naar hem. Uiteindelijk maakten we een afspraak en mocht ik langskomen op zijn kantoor. Inmiddels is Marco mijn coach én hij is investeerder in mijn bedrijf. Zo zie je maar, de aanhouder wint altijd!”
Stel je eens voor: wat zou er gebeuren als onderwijs in ondernemend gedrag op elke school een vast onderdeel zou zijn...
Met een zelfontworpen oprolbare toilettas beleefde Iris van Heesch in het schooljaar 2004-2005 samen met acht andere ...
Kenny Mahadewsing, een ambitieuze jonge ondernemer van 22 jaar, heeft sinds zijn zesde een duidelijk doel voor ogen: ...