2006-2007 Luc Prijt
Stiekem dromen we allemaal wel eens over een geldboom. Hoe fijn zou dat zijn? Nou, dat dachten Luc Prijt en zijn team...
Je hebt studenten die het allemaal wel welletjes vinden en niet dat stapje extra willen zetten. Maar daar heeft Anass Koudiss geen boodschap aan. Want in het schooljaar van 2005-2006 deed hij mee aan Student Company en hij had één doel: skills leren die hij in het dagelijks leven en in zijn carrière nodig heeft.
“Ik vond het een van de leukste projecten tijdens mijn studietijd”, begint Anass. “Niet constant in de boeken zitten, maar juist praktisch nadenken en ervaren hoe een bedrijf in elkaar steekt. Ik deed ook niet mee, omdat ik ondernemer wilde worden. Ik deed juist mee om skills te ontwikkelen die ik in mijn dagelijkse en professionele leven nodig heb. Ik zie nu pas hoeveel ik heb geleerd tijdens het project. Ik studeerde Internationale Business en daar leerde je onder andere hoe je een bedrijf leidt als ervaren leider. Maar door Jong Ondernemen leerde ik skills die ik gelijk kon toepassen. Ik heb veel meer geleerd tijdens Student Company dan dat ik op school uit de boeken heb geleerd.”
Maar wat zijn dan precies de skills die Anass allemaal geleerd heeft? “Proactief zijn, probleemoplossend denken en samenwerken. Je bent altijd afhankelijk van anderen. Nog steeds is samenwerken af en toe lastig. Daar mogen ze op school wat mij betreft veel meer aandacht aan besteden. Hoe ga je om met verschillende mensen en hoe los je conflicten op? Ik heb mede door Student Company leren samenwerken met verschillende soorten mensen en die ervaring neem ik mijn hele leven mee. Onze groep bestond uit zeven studenten, een groot deel was internationaal. We hadden veel discussie over wat voor company we op wilden zetten. Uiteindelijk zijn we eruit gekomen door juist goed samen te werken.”
En het met elkaar eens worden, was nog wel een dingetje. Dat ging niet over één nacht ijs, want het duurde wel even voordat ze eruit waren. “Ik dacht: hoe kunnen we een niche vinden waarin we succesvol kunnen zijn. Terwijl sommige teamgenoten meer dachten aan winstmaximalisatie. Daarom hadden we besloten om twee producten te lanceren. Het is belangrijk om binnen een team iedereen enthousiast te houden en ruimte te bieden voor eigen ideeën en inbreng. Dat hebben we ook gedaan. We hadden een goede directeur, dat werkte heel fijn. Hij was ouder en had al wat werkervaring. Hij nam het project serieus en pakte het professioneel aan. Daar leerde ik veel van.”
Anass mocht binnen de company aan de slag met een eigen idee. Hij werd niet direct warm van het idee van de rest, want zij wilden foto’s op glaskettinkjes laten graferen in China. “Een teamlid kwam uit China. Zij had connecties met een Chinees bedrijf dat een technologie had ontwikkeld waarmee je foto’s in glas kon graferen. Mensen konden zelf een foto sturen, die werd gegrafeerd op een stukje glas en dat werd bevestigd aan een ketting. De inkoop was 1 euro, wij verkochten het product voor zo’n 15 tot 20 euro. Hier maakten we heel veel winst op.” Het idee van Anass leverde niet dezelfde winstmarge op, maar bereikte wel een hechte community. “Ik wilde iets doen wat veel andere bedrijfjes ook deden, namelijk T-shirts verkopen. Maar niet zomaar T-shirts. We richtten ons met de shirts op een specifieke doelgroep: de Amazigh (Berber) gemeenschap. Voor deze groep hebben we shirts gemaakt met opschrift. Ik was zelf op zoek naar mijn identiteit en dit project paste daar goed bij. Het was echt mijn passie, het gaf me zoveel energie. Er was destijds ook weinig beschikbaar voor deze gemeenschap, dus vanuit marketing was het een interessant verhaal.”
Ook Anass kwam met zijn team voor genoeg uitdagingen te staan. Want wat doe je als de kettinkjes uit China te laat geleverd worden? “We moesten heel goed met de klant communiceren, want de levering duurde langer dan gepland. Ze kwamen pas na het project binnen, dat was wel jammer. Ook hadden we wat problemen binnen het team, niet iedereen deed 100% hun best. Maar zo gaat het in het echte werkleven ook. Het is heel realistisch en dat leer je niet uit een boek.”
Inmiddels is de deelname al weer heel wat jaren geleden. Anass werkt nu bij Google als UX Programme Manager. “Bij Google wordt er van je verwacht dat je met veel verandering om kunt gaan, dus dat je flexibel bent en snel kunt schakelen. Dat heb ik onder andere geleerd door Jong Ondernemen. Ik heb ook vaker nagedacht of ik een eigen bedrijf zou willen starten, maar ik vind de ‘veiligheid’ van een vast inkomen heel fijn. Ik ben nu een ondernemende werknemer, ik toon ondernemerschap en dat wordt gewaardeerd. Ik zie mezelf wel nog een keer een bedrijf starten. Dat is mijn ultieme doel, maar dan wil ik me er financieel wel comfortabel bij voelen. Heb wel een beetje die ondernemers ‘onrust’ in me. Dus wie weet!”
Stiekem dromen we allemaal wel eens over een geldboom. Hoe fijn zou dat zijn? Nou, dat dachten Luc Prijt en zijn team...
Met de Tei, een thee-ei, had Lotte Simons samen met zeven andere studentondernemers in het schooljaar 2009-2010 een g...
Stel je eens voor: wat zou er gebeuren als onderwijs in ondernemend gedrag op elke school een vast onderdeel zou zijn...